Tagarchief: auto

Oude auto’s over een net iets oudere weg

Opvallend, de aantrekkingskracht die oude auto’s op veel mensen uitoefenen. Niet altijd, zeiden drie vrouwen me die vandaag meedoen aan de ‘rally’ van antieke wagens tussen Barcelona en Sitges. Vandaag gaapt iedereen hen aan, zoals gisteren op de boulevard bij de Arc de Triomf. Maar als ze het op een gewone dag in hun hoofd halen de weg op te gaan met hun Rochet Schneider uit 1919, dan krijgen ze allerlei verwensingen naar hun hoofd, dat ze met dat langzaam rijdende wrak opzij moeten. Maar vandaag is dus een bijzondere dag, mogen 72 auto’s over onze Costas del Garraf, de slingerweg tussen Castelldefels en Sitges die in 1880 werd aangelegd als een soort grindpad. De oudste auto vandaag is een darracq uit 1900, de ‘jongste’ een Ford A uit 1928. Daar tussenin merken die Clement, Brush, Wolseley, Hispano Suiza, Mors, Nash, Packhard en Elizalde heten, maar ook een Renault uit 1908, een Fiat uit 1918, een Citroën 5CV uit 1922, een Peugeot 163BR uit 1923 en natuurlijk Buicks en Chryslers en Ford TT’s. Genieten voor de liefhebbers, dus.

Op bezoek bij opa of oma

Het is de dag dat het bijna onmogelijk is, na twee uur ’s middags, te parkeren in één van de straten van de Eixample, 7,5 vierkante kilometer die op de dag van Driekoningen worden overspoeld door auto’s met vaders en kinderen die bij opa en/of oma op bezoek gaan. Je kan een half uur rondjes rijden, maar zelfs alle ‘illegale’, doorgaans verboden parkeerplekjes (voor vuilcontainers, op parkeerplaatsen voor motoren, op de fietspaden) zijn bezet. Dat heeft een reden: die kadootjes, natuurlijk, want de kleinkinderen gaan kijken of de drie koningen ook nog bij opa en oma langs zijn geweest; daar wordt tegelijk het familie-etentje aan verbonden. Én de Eixample is de, in leeftijd, meest verouderde wijk van de stad. Hier wonen liefst 24% van álle inwoners van Barcelona die ouder dan 90 zijn en in totaal heeft de Eixample, op een bevolking van 267.000 -ja, meer dan heel Utrecht dus in één wijk- ruim 55.000 inwoners die 70+ zijn. Het is ook nog eens de wijk met de hoogste bevolkingsdichtheid (bijna 36.000 inw/km2), de meeste voertuigen (172.000) én de hoogste personenautodichtheid, 13.670 wagens/km2… Mooie staaltjes statistiek: in de praktijk betekent dat dat het vandaag, terwijl de straten verder helemaal leeg waren en de toeristen verdwaasd door een stille stad liepen, gewoon moeilijk was te parkeren hier.

De vele wegen naar Barcelona

amsterdam barcelonaDe zomervakantie komt eraan, het is crisis, veel meer mensen dan voorheen gaan met de auto op pad, de vliegreizen zitten in het slop en op google kwam ik enkele zoekopdrachten tegen over wat de beste weg van Nederland naar Barcelona is. Het antwoord? Variatie! Om die ruim 1.500 kilometer afwisselend door te komen.

Vroeger, zo’n 30 jaar geleden, was er maar één echte weg van, zeg maar, Amsterdam naar Barcelona. De enige snelweg. Eentje die niet meer op bijgaande kaart staat: je reed via Brussel en Lille naar Parijs, vandaar opzij naar Dijon en over de steeds vollere Autoroute du Soleil onder Lyon door (een véél mooiere stad dan ik, met herinnering aan de tunnels en het industriegebied, ooit had vermoed)  en langs Montpellier en Perpignan naar Spanje. Sommigen van ons probeerden toen al wat later de meest gebruikte route (in het rood op het kaartje) zou worden: over Luik of Brussel via Luxemburg (om goedkoop te tanken) naar dezelfde Autoroute du Soleil. In de begintijd van die pioniers was er vanaf de Luxemburgs-Franse grens tot Dijon nog helemaal geen snelweg, ging alles over behoorlijke vertragende tweebaanswegen.

FRANCE

Met de auto naar Nederland ga ik nooit meer, de vliegreizen blijven net iets goedkoper dan benzine en tol bij elkaar. Maar op verschillende autotochten naar Parijs ontdekte ik de laatste jaren wel twee leuke, alternatieve routes van Nederland naar Barcelona. Beide gaan dus over Parijs, waar de périphérique echt niet zo afschrikwekkend is als velen vrezen – gewoon niet met de spits eroverheen -, en splitsen zich even later, kort na Orléans. De roze route is de mooiste, sinds enkele jaren geleden het duizelingwekkende viaduct – het hoogste ter wereld – van Millau openging. Alleen is het met caravan of aanhanger iets moeilijker rijden, over een snelweg met vrij veel bochten; maar lang niet zo geestdodend als de Autoroute du Soleil.

De groene route was een verrassing voor me; ik dacht altijd dat afdalen langs Toulouse een omweg zou zijn, maar dat bleek verkeerd gedacht. Bovendien is het een door veel bossen omgeven weg, ook met veel afwisseling en weer eens wat anders dan die eeuwige route door oost-Frankrijk.

De kilometers, volgens ViaMichelin:

rode route (Lyon): 1.581 km

roze route (Millau): 1.567 km

groene route (Toulouse): 1.589 km

Wie de állerkortste route wil nemen én meer dan één dag voor de trip wil uittrekken, kan ook bij Toulouse rechtstreeks afzakken naar beneden, via Aix-les-Thermes bij Puigcerdà de Pyreneeën over: in totaal 1.525 km, maar wel een stuk trager dus.

Dronkemansgeweld

p1010520

Twee uur ’s nachts, dichtbij de boulevard van Sitges. Die in het midden kon niet meer lopen, maar zijn twee steunpilaren hadden ook erg veel moeite een rechte koers te varen. Toeristen. Weet niet waar ze terecht zijn gekomen. Een andere guiri, zoals ze hier de, zeg maar, Europese buitenlanders noemen, kwam enkele uren later op straat mijn dochter en haar vriendje tegen. Of ze verliefd waren, vroeg hij in gebrekkig Spaans. Ja, zeiden ze. Even later besprong hij hen van achteren, zomaar, uit het niets, werkte de jongen tegen de grond, riep iets van fucking en shit en sloeg het vriendje van mijn dochter een tand uit zijn mond, met wortel en al. De vriendin van de brute buitenlander trok hem uiteindelijk van zijn slachtoffer af en nam hem mee naar het appartement of hotel of waar dan ook.

Heb het idee, misschien verkeerd, dat Spanjaarden minder drinken dan buitenlanders. Woorden als comazuipen bestaan hier ook niet. Het drinken is in ieder geval mínder geworden, dat is zeker. Sinds enkele jaren zijn er veel strengere alcoholcontroles. Vroeger pakte iedereen ongestraft de auto, wat hij of zij ook gedronken had. Nu rij je regelmatig in een fuik. Zoals ik vorig jaar, toevallig op de weg terug na het Koninginnedag-feest. Blazen, maar gelukkig bleef de meter op 0,11 steken, waar 0,25 (miligram per liter adem) in Spanje het maximum is.

fiets-plaza-espanyaMisschien dat die controles ook van invloed zijn geweest op het aantal ongelukken in Barcelona. Vorig jaar vielen er in de stad 31 doden in het verkeer, 28% minder dan de 43 in 2007. Er werd sowieso veel minder gereden door de stad, zowel op de motor als in de auto. Slechts de metro (+2,7%) en vanzelfsprekend de populaire fiets (+26%) toonden een stijging. Inmiddels verplaatsen zich elke werkdag bijna 109.000 mensen zich per fiets door Barcelona. (Zo, dat zijn wel veel verschillende onderwerpen voor één post…)

De file’s rond Madrid

TRAFICO-ATASCO

We wisten het natuurlijk allang, maar het is nu ook semi-wetenschappelijk onderzocht en bevestigd: de Madrileense automobilisten staan bijna twee keer zo lang in de file als die in en rond Barcelona. Ondanks de aanleg van de ene na de andere rondweg (M-30, M-40, etcetera) blijft de Spaanse hoofdstad een ramp; historisch zijn de file’s in de stad zelf, maar groot zijn ze ook op de N-I tot en met N-VI, de nationale hoofdwegen die, natuurlijk, in het centralistische Spanje hun kilometer 0 in Madrid hebben, op de centrale Puerta del Sol.

Volgens de RACC (de Catalaanse ANWB, zeg maar) staan de Madrilenen in de ochtendspits 33 minuten in de file om de stad in te komen; in Barcelona kunnen ze al na 18 minuten weer het gaspedaal indrukken. Ook het aantal auto’s dat stil staat is groter in de hoofdstad: 87.000 tegen 51.500.

Minder auto’s

diagonal

Vanochtend op de Diagonal, het bovenste deel van de 11 kilometer lange straat dwars door Barcelona. In Nederland staan er minder file’s, zeggen ze. Ook in Spanje is het verkeer afgenomen. Nu is het richting Barcelona alleen ’s morgens een grote drukte – hoewel de file’s nooit langer dan 5 of 6 kilometer zijn -, maar ook die intensiteit van het verkeer is afgenomen. De foto is van negen uur, het ergste is voorbij, je rijdt vanaf het zuiden eenvoudig de stad in. Volgens de gemeente rijden er op de Diagonal 5,4% minder auto’s dan een jaar geleden. Met de benzineprijzen heeft dat niets meer te maken: voor de 1,30 euro die ik in november nog voor een liter diesel bestaalde staan we nu weer gewoon op 0,88. Maar er worden bijna geen auto’s meer verkocht en de mensen kiezen voor goedkopere vervoersmiddelen om in de stad te komen.