Twee uur ’s nachts, dichtbij de boulevard van Sitges. Die in het midden kon niet meer lopen, maar zijn twee steunpilaren hadden ook erg veel moeite een rechte koers te varen. Toeristen. Weet niet waar ze terecht zijn gekomen. Een andere guiri, zoals ze hier de, zeg maar, Europese buitenlanders noemen, kwam enkele uren later op straat mijn dochter en haar vriendje tegen. Of ze verliefd waren, vroeg hij in gebrekkig Spaans. Ja, zeiden ze. Even later besprong hij hen van achteren, zomaar, uit het niets, werkte de jongen tegen de grond, riep iets van fucking en shit en sloeg het vriendje van mijn dochter een tand uit zijn mond, met wortel en al. De vriendin van de brute buitenlander trok hem uiteindelijk van zijn slachtoffer af en nam hem mee naar het appartement of hotel of waar dan ook.

Heb het idee, misschien verkeerd, dat Spanjaarden minder drinken dan buitenlanders. Woorden als comazuipen bestaan hier ook niet. Het drinken is in ieder geval mínder geworden, dat is zeker. Sinds enkele jaren zijn er veel strengere alcoholcontroles. Vroeger pakte iedereen ongestraft de auto, wat hij of zij ook gedronken had. Nu rij je regelmatig in een fuik. Zoals ik vorig jaar, toevallig op de weg terug na het Koninginnedag-feest. Blazen, maar gelukkig bleef de meter op 0,11 steken, waar 0,25 (miligram per liter adem) in Spanje het maximum is.

Misschien dat die controles ook van invloed zijn geweest op het aantal ongelukken in Barcelona. Vorig jaar vielen er in de stad 31 doden in het verkeer, 28% minder dan de 43 in 2007. Er werd sowieso veel minder gereden door de stad, zowel op de motor als in de auto. Slechts de metro (+2,7%) en vanzelfsprekend de populaire fiets (+26%) toonden een stijging. Inmiddels verplaatsen zich elke werkdag bijna 109.000 mensen zich per fiets door Barcelona. (Zo, dat zijn wel veel verschillende onderwerpen voor één post…)