Tagarchief: regen

Droog weer in Barcelona? In november!

Geef een reactie

Terug in Barcelona ontvangen door de regen, gisteren (vandaag is het weer mooi zonnig). En dus vroeg ik me af of het de laatste tijd wat natter is, hier, want da gevoel heb ik een beetje. Ja, dus; althans vorig jaar in ieder geval, zo leren de  meteorlogische samenvattingen van het observatorium van Fabra, halverwege de Tibidabo. Vroeger had ik altijd het idee dat ik hooguit een week per jaar in de regen door Barcelona moest fietsen, maar perceptie en realiteit liggen nogal eens ver uit elkaar. Barcelona heeft gemiddeld rond de 100 dagen per jaar met (een beetje) neerslag, maar 2010 werd met 128 regen- (en een klein beetje sneeuw-)dagen het natste sinds lange tijd, liefst een maand meer regen, bij elkaar, dan bijvoorbeeld in 2006 en 2007, toen er ‘slechts’ op 95 respectievelijk 97 dagen druppels vielen. In totaal was 2010 goed voor 720 mm neerslag, wat niet ver onder de 801 mm ligt die er gemiddeld over heel Nederland viel, al heeft ons ‘kikkerlandje’ ook jaren gekend met meer dan 900 mm. Opvallend, het aantal dagen dat er in 2009 in Nederland neerslag viel was 132, niet zo veel méér dus dan in Barcelona, maar die statistiek blijkt een beetje verraderlijk: dat zijn alleen dagen dat er in NL méér dan 1 mm valt, terwijl in BCN élke druppel wordt gemeten. Het aantal dróge dagen in en rond De Bilt was 133, dus bleven er nog eens 130 over waarop het miezerde.

Maar het verschil tussen Barcelona en Nederland blijken we dus vooral in de temperatuur en de zonneschijn te moeten zoeken: moet Nederland het gemiddeld met bijna 1.600 uren zon per jaar doen, in Barcelona hadden we hem vorig jaar 2.596 uur aan de hemel staan, en duizend uur extra zon is veel, heel veel.

Wie trouwens vrijwel zeker wil zijn van een droog uitstapje naar Barcelona (vandaar de kop boven deze post) moet trouwens behalve in redelijk droge maanden als juni of juli vooral in november komen: in het overzicht van de laatste tien jaar ontdekte ik dat het hier in november gemiddeld nog geen vijf dagen regent. Vorig jaar was de maximale temperatuur in die maand bovendien nog 23º, en dát allemaal maakt het verschil juist in zo’n herfstperiode met Nederland het grootst. November dus…

UPDATE: De herfst is dit jaar (2011) héél laat ingetreden in en rond Barcelona; pas op 20 oktober is het een beetje begonnen met regenen. Deze maand november zou dus wel eens heel wat natter dan het gemiddelde kunnen zijn. En dit blog, natuurlijk, is niet aansprakelijk voor in het water gevallen vakantietjes…

 

 

 

 

 

Wat doe je als het regent in Barcelona?

Geef een reactie

Net twee verzopen Japanse toeristen tegengekomen – of waren het Koreanen? – die met een halfnatte plattegrond onder de paraplu op zoek waren naar het metrostation Girona. Het is vandaag – en al vaker, deze natte winter – één van de weinige plaatsen waar het droog is in Barcelona (als het tenminste niet ineens te hard regent, want dan lekken sommige stations ook). Wat te doen als je als toerist de sneeuw in de rest van Europa dacht te ontvluchten en nu aan de Mediterranee ook herfstachtig Hollands weer aantreft?

De musea in, naar Picasso, Miró, Tàpies of andere kunstenaars kijken, is de meest gehanteerde optie. Of winkelen. Maar als je kinderen hebt? Direkt naar Cosmocaixa! Is voor ouders met grut vanaf een jaar of acht één van de beste uitwegen om de regenachtige dag in Barcelona te redden, want je brengt er veel meer tijd door dan, bijvoorbeeld, het Aquarium aan de oude haven.

Cosmocaixa is het imposante Museum van de Wetenschap, op een steenworp afstand van het huis van Johan Cruijff, aan de sjieke ‘bovenkant’ van de stad dus, dat enkele jaren geleden grondig is verbouwd en enorm is uitgebreid. Er zijn tijdelijke tentoonstellingen, zoals nu Abracadabra, over de wereld van magie. En zoals bij alle tentoonstellingen is deze vooral interactief: zie de dames op de foto, even lang, maar in deze speciale kamer bedriegelijk verschillend.

Eén van de hoogtepunten in Cosmocaixa is het Bosque inundado, de reproductie van een ondergelopen stuk bos uit het Amazone-gebied, met een deel van de plaatselijke flora en fauna. Een bos van 1.000 vierkante meter groot. Een planetarium en het grote deel geweid aan de wetenschap, waar kinderen uren met experimenten bezig kunnen zijn, completeren het museum.

Enige nadeel is dat de Cosmocaixa een beetje uit de route ligt; de metro komt er niet eens in de buurt, maar de ondergrondse Ferrocarrils de la Generalitat, die hun centrale station onder de Plaça de Catalunya hebben, zijn een goed alternatief. Uitstappen op Avinguda Tibidabo en een stukje omhoog lopen langs prachtige woningen, waaronder het mysterieuze herenhuis uit bestseller De Schaduw van de wind en het fenomenale gebouw waarin het restaurant Asador de Aranda is gevestigd. Met de auto is het nog eenvoudiger: het museum ligt aan de Ronda de Dalt, afslag Avda Tibidabo.

’t Is nat aan de Costa Blanca

Geef een reactie

regen

Soms is een weeralarm niet overbodig. Er was en is er één deze dagen voor de doorgaans droge streken van Almería en Murcia, maar ook voor de omgeving van Alicante en Valencia. In de dorpjes Cárcer en Estubeny viel de laatste 24 uur 205 respectievelijk 200 milimeter neerslag, een absurde hoeveelheid die door geen enkel rioolnetwerk of waterafvoer te verwerken is. (Het historische record voor Nederland is trouwens 208 mm op 3 augustus 1948 in Voorthuizen.) Omdat het overal in de streek wel meer dan 100 mm plenste, stond alles blank en werd zelfs de snelweg AP-7 langs de kust afgesloten.

regen2Geen pretje voor de mensen die dachten de augustusdrukte te ontvluchten en in de doorgaans prettige maand september de stranden van Benidorm, Denia, Jávea, het schattige Altea (mijn favoriet, met afstand) of één van die andere plaatsjes aan de Costa Blanca op te zoeken. Of die tussen de Britten in hun huis in het pensionado-stadje Torrevieja gingen zitten. Want met deze laatste regens erbij beleeft de provincie Alicante de natste maand september sinds… 132 jaar. Nou is het nog wel 18 dagen droog geweest, maar in de 11 dagen dat het wél heeft geregend is er maar liefst 290 mm gevallen.

Over de wolkbreuk van gisteren, die in het Spaans gota fría heet (in het Engels cold drop) en die typisch is in de herfstmaanden voor de Spaanse zuidoostkust aan de Middellandse Zee: komt doordat deze dagen de temperatuur van de zee nog hoger is dan die van het land. Het water verdampt sneller dan ooit en stijgt ook sneller dan normaal de hemel in, tot het in aanraking komt met de koudere regionen, tot op 15 kilometer hoogte.Cumulonimbus

Daar wordt het water ijs en vormt zich één van de mooiste, maar ook gewelddadigste wolken die er bestaan, de Cumulonimbus, die tot 10 kilometer hoog kan worden. Op een gegeven moment worden de ijskristallen zo groot dat de zwaartekracht gaat werken en zij, soms nog in de vorm van hagel maar meestal al weer tot water gesmolten, massaal en met groot geweld terug op de aarde storten.

Zo, dat was de meteorologische les van de dag. In Barcelona schijnt de zon en kun je zelfs nog in dat rond de 23º warme zeewater spartelen.

Weeralarm!

Geef een reactie

weeralarm1

Populair woord natuurlijk, sinds het KNMI er vorige maand helemaal naast zat met een schrikbarende voorspelling vol storm, regen, hagel en wind wat uiteindelijk een plaatselijk buitje zou blijken te zijn. Ook hier hebben we natuurlijk onze weeralarmen, en ook hier heb je de laatste jaren de indruk dat de meteorologen (én overheden) liever wat vaker zo’n alarm afgeven dan dat ze ná een hoosbui het verwijt krijgen het niet voorzien te hebben.

weeralarm2Morgen moet het gebeuren, vooral aan de kust, daar waar mijn garage bijna onder zeeniveau ligt en ook nog wel eens wil onderlopen met een halve liter regenwater.  Het Catalaans meteorologisch instituut (de in Nederland ook zo populaire buienradar vind je hier) zegt dat we plaatselijk zelfs 100 liter per vierkante meter kunnen verwachten. (Schrik niet, in Nederland hanteert het KNMI millimeter, maar dat komt op hetzelfde neer: 100 mm neerslag is 100 liter per vierkante meter…) De wolkbreuken kunnen tot meer dan 20 liter in een half uur leiden. Ter vergelijking: vorig jaar ging Schiphol een uur dicht omdat er 22 mm regen viel.

Jammer voor degenen (mijn trouwe lezer Peter, o.a.) die juist deze week hebben uitgekozen om een bezoekje aan Barcelona te brengen. Na maanden van droogte (de enige dag met regen sinds april was die van de aankomst van de Tour in de stad, begin juli), is deze week de herfst begonnen en ontlaadt de hemel al het opgeslagen verdampte zeewater. Spectaculaire wolken en bliksems geeft dat trouwens wel…

UPDATE: Bijna 16.00 uur. Een paar druppeletjes gevallen. Nu zeggen ze -althans, de meteoroloog van TV3- dat de problemen komende avond en vooral nacht gaan komen. Daarna: de zon!

Microklimaat in Sitges

Geef een reactie

terrasje

Het werd tijd. De winter heeft langer geduurd en is natter geweest dan ooit, maar na abril, lluvias mil (april doet wat-ie wil, op z’n Spaans: duizend regens) heeft mei eindelijk het langverwachte voorjaar gebracht. Nou ga ik het niet steeds over het weer hebben (perfecte reddingsboei bij gebrek aan andere, serieuzere thema’s), noch over dat je vanochtend op een bescheiden terrasje even kon ontbijten, maar over het beroemde microklimaat in Sitges en het naburige Vilanova i la Geltrú. Slechts 45 kilometer scheiden ons daar van de grote stad, Barcelona, maar het Macizo del Garraf, het bergachtige natuurpark net ten noorden van Sitges, blijkt een prachtige natuurlijke barrière voor de wolken te zijn. In Barcelona kan het regenen of zwaarbewolkt zijn, terwijl de mensen in Sitges op het strand liggen.

Het bewijs? De voorspellingen van Meteocat van komende week (zie hieronder): het gaat wat minder worden, maar waar de neerslag in Barcelona vrijwel zeker lijkt, houden we het in de Garraf misschien net droog.

previsio-bcn1

 

previsio-vng1

Natte winter, volle stuwmeren

Geef een reactie

sau11

Het is het verschil tussen een droge winter, vorig jaar, en de natte, die we nog steeds ondervinden. Het stuwmeer van Sau is de beste graadmeter van de droogte in Catalonië, een meer trouwens waar we in en rond Barcelona bijna al ons drinkwater vandaan halen. Precies een jaar geleden maakte ik een journalistieke tocht langs de rivier de Ter en zag het meer er onrustbarend leeg uit: de oude kerk van Sant Romà, een dorpje dat onder het water verdween toen de stuwdam eind jaren zestig werd aangelegd, stond niet alleen in volle glorie boven het water, maar aan zijn voet was het nog eens vijf meter diep om bij het water te komen. Het stuwmeer was, net als de meesten in Catalonië, slechts voor 23% gevuld. Bij 20% zou de alarmfase ingaan en het water gerantsoeneerd worden.

sau2In april dat jaar begon het, na twee jaar droogte, echter copieus te regenen. En zo gaat het al een jaar. Wonderbaarlijk hoe snel die ongelooflijke grote stuwmeren dan weer vollopen. Op de tweede foto, die ik nam vanaf de honderden meters hoge rotsen bij het wonderschone dorpje Tavertet, is nog slechts het puntje van de kerk te zien. Deze dagen is Sau op 90% van zijn capaciteit. En dan moet de dooi in de Pyreneeën nog beginnen, wat hectoliters extra water naar de rivieren en de stuwmeren zal brengen, want nergens in Europa ligt zoveel sneeuw als op sommige plaatsen in de Spaans-Franse bergketen. Deze week, trouwens, wordt opnieuw sneeuw verwacht.

Regen, regen, regen

Geef een reactie

Twintig jaar in Barcelona en nog nooit zo’n natte winter meegemaakt. Dat merk ik aan de dagen dat ik niet op de fiets kan zitten. Zo’n stadsfiets zonder spatbord, dus op beregende straten zouden mijn rug en kont drijfnat en modderachtig vies worden. Dan laat ik hem staan en pak de metro, of ga lopen. Vandaag weer zo’n dag, een Hollandse dag. Van die zeikerige dagen die nooit op lijken te houden.

Het is, inderdaad, de natste winter in een jaar of dertig. Een jaar geleden hadden we het nog over de grootste droogte ooit, waren we bang dat we nu zonder water hadden gezeten. De stuwmeren waren bijna leeg, het drinkwater raakte op. Nu lopen ze weer bijna over, stromen de rivieren vrolijker dan ooit en ligt er in de Pyreneeën een pak sneeuw zoals nooit tevoren. De skistations blij, de winkeliers en restauranthouders in de badplaatsjes in paniek. En volgendregen jaar is het weer andersom.