Tagarchief: school

Gezocht: Nederlandse schooldirecteur in Barcelona

Geef een reactie

Het is voor mij, en mijn kinderen, al weer lang geleden, maar ooit bracht ik ze elke zaterdagochtend naar een klein lokaaltje in Sant Pere de Ribes om drie, vier uur lang een beetje Nederlandse taalvaardigheden op te doen. Het is het typische probleem van een gemengd huwelijk in het buitenland, Spanje in dit geval: de kinderen krijgen elke dag op school onderwijs in Spaans en Catalaans, thuis is vader of moeder ook Spaans en/of Catalaans en het Nederlands van de andere partner, die óók nog eens Spaans en/of Catalaans spreekt, komt in het verdomhoekje terecht. Al sprak ik met hen in het Nederlands, mijn kinderen antwoordden me altijd in het Spaans, want dat begreep ik toch wel.

Die lessen in Ribes hielden op te bestaan, we moesten vanaf dan naar Castelldefels. Inmiddels blijkt die Nederlandse school enorm gegroeid te zijn, met tegenwoordig ook nog een dependance in Sant Cugat én een heuse eigen naam, Oranje dijk-school. De beheerder, de Stichting Nederlandse Taal- en Cultuur Barcelona, is nu op zoek naar een nieuwe bevoegde directeur-leerkracht.

Uit de vacature-advertentie: De Stichting Nederlandse Taal en Cultuur Barcelona ‘de Oranje-dijkschool’ zoekt een nieuwe directeur / leerkracht. De stichting is opgericht in 1992. De school is aangesloten bij NOB.
De school biedt Nederlands taal en-cultuuronderwijs aan ruim 135 leerlingen in de leeftijd van 4 tot 18 jaar die Nederlands als eerste of tweede taal hebben. De meerderheid van de leerlingen woont permanent in of rond Barcelona en heeft  één ouder met de Spaanse nationaliteit.
Op zaterdag geven we in Castelldefels (op 15 minuten van Barcelona) les aan ruim 85 kinderen verdeeld over 6 groepen (PO en VO), van 9.30 tot 12.30 uur.
Op maandag geven we in Sant Cugat (ook op 15 minuten van Barcelona) les aan ruim 35 leerlingen verdeeld over drie groepen (enkel PO) van 17.15 tot 19.15 uur.
Op woensdag geven we in Castelldefels les aan zo´n 15 kinderen (2 groepen) die Nederlands als eerste taal hebben. Van 16.30-18.30 uur.
Er worden gedurende het schooljaar extra cultuurlessen gegeven en activiteiten georganiseerd n.a.v de Nederlandse feestdagen.
De stichting heeft momenteel 6 vaste leerkrachten en 1 invalkracht in dienst. Het Bestuur van de stichting bestaat uit 7 leden en komt maandelijks bijeen op het Nederlands Consulaat in Barcelona.

De rest van de advertentie, met alle vereisten, is hier te vinden.

Weer naar school na 10 weken vakantie

Geef een reactie

Ouders haalden opgelucht adem, vanochtend. ’t Is weer voorbij, die lange zomer. De derde week van juni waren de kinderen van de lagere- en middelbare school al vrij, vandaag zijn ze weer begonnen. Hele ophef, in Catalonië, omdat het schooljaar een week eerder dan gebruikelijk is begonnen. Leraren boos, maar veel ouders ook een beetje: die ene week vrij wordt straks ‘ingehaald’ in februari en maart; een soort skivakantie. En waar moeten ze de kinderen dán weer laten, vragen ze zich af, want pa en ma werken dan gewoon.

En waar moesten ze hen de afgelopen 10 (!) weken laten; is elke zomer ook altijd zo’n gedoe. Wekenlang zie je vooral veel opa’s en oma’s met het grut over straat banjeren. Het zal altijd wel een discussie blijven, of de vakantie niet te lang is, of ze hier niet te veel vrije dagen hebben, of het onderwijs gewoon waardeloos is… Zo’n 30% maakt niet eens de middelbare school af.

Een krant publiceerde een graphic, vergeleek vakanties en vrije dagen in verschillende Europese landen met elkaar. En ja, de Catalaanse en Spaanse kinderen zijn héél vaak vrij, niet alleen deze tweeëneenhalve maand in de zomer. Neem de losse vrije dagen buiten de vakantie’s om; in Nederland zijn er slechts drie (volgens die graphic), in Catalonië liefst 13. De eerste eigenlijk al over vier dagen, de 11e september, de nationale feestdag van Catalonië. Maar die valt dit keer op een zaterdag… Misschien dat de kinderen daarom gewoon vrijdag al weer vrij krijgen…

Opgroeien aan zee

Geef een reactie

P1010619

Een meisje van de radio wilde vanochtend een wandeling maken door Sitges. Daarvoor kiezen ze dan een min of meer bekende inwoner. Met een microfoon onder de neus door het dorp lopen, anecdotes vertellen, mooie plekjes laten zien en vragen beantwoorden. Hoe dat is, wonen in een dorp, vroeg het meisje uit de grote stad. Ze was 25 en dit was de tweede keer dat ze in Sitges, op 40 kilometer van haar Barcelona, terechtkwam.

Het antwoord was eenvoudig, in één foto te vatten: enkele klasjes van de lagere school, op bezoek geweest in een museum in het oude deel van het dorp en daarna nog even naar het strand. De rugzakjes, met ongetwijfeld een broodje erin, netjes op een rij op de boulevard, de schoenen uit en het strand op, een uur lang onbedorven spelen. In een dorp aan het strand, zei ik, wil je dat je kinderen opgroeien. En zelf willen ze dat natuurlijk ook. Die zee zullen ze nooit van hun leven meer vergeten.

Handboeien in het Catalaans

Geef een reactie

poster pp

De foto komt van een poster van de Partido Popular, in een campagne tegen het onderwijssysteem in Catalonië, één van de favoriete stokpaardjes van de conservatieven. De kinderen (of hun ouders, vooral) mogen niet vrij kiezen hoeveel uur Spaans en hoeveel uur Catalaans zij op school krijgen. In principe moeten álle lessen op de publieke scholen in Catalonië in het Catalaans worden gegeven, van wiskunde tot geschiedenis, van gym tot biologie. Daarnaast zijn er natuurlijk de taalvakken Catalaans, Spaans en Engels. De uren Spaans zouden veel te weinig zijn, volgens de PP, waardoor de kinderen een taalachterstand zouden oplopen in vergelijking met de kleintjes in de rest van Spanje. Statistieken wijzen echter uit dat de ‘Catalaanse’ leerlingen over het algemeen zelfs een iets hoger cijfer voor Spaans hebben dan die in de rest van Spanje.

De ouders die er het meeste moeite mee hebben dat het onderwijs verplicht in het Catalaans plaatsvindt komen meestal uit andere delen van Spanje. Ikzelf heb er nooit enkele moeite mee gehad: het is juist een ongelooflijk voordeel dat kinderen van zo jongsafaan al tenminste twee talen met de paplepel krijgen ingegoten. Kinderen van Spaanse ouders hebben juist een groot voordeel: op school horen ze veel Catalaans, thuis veel Spaans. (Groter vind ik juist het probleem voor kinderen van volledige Catalaanse echtparen; die horen bijna nooit Spaans praten, ook al omdat ze vaak in zeer Catlaanse dorpjes wonen, en hebben er meer moeite mee.) Mijn kinderen, in Barcelona geboren, hebben altijd in het Catalaans les gehad, al ‘smokkelen’ sommige leraren ook wel eens met het Spaans, en praten thuis en met hun vriendjes en vriendinnen vooral Spaans, maar soms ook Catalaans. Deze zomer willen ze werken, en de vermelding van vier talen (ook nog Nederlands en Engels) op hun CV maakt het hen, hoop ik, alleen maar iets gemakkelijker…