De foto komt van een poster van de Partido Popular, in een campagne tegen het onderwijssysteem in Catalonië, één van de favoriete stokpaardjes van de conservatieven. De kinderen (of hun ouders, vooral) mogen niet vrij kiezen hoeveel uur Spaans en hoeveel uur Catalaans zij op school krijgen. In principe moeten álle lessen op de publieke scholen in Catalonië in het Catalaans worden gegeven, van wiskunde tot geschiedenis, van gym tot biologie. Daarnaast zijn er natuurlijk de taalvakken Catalaans, Spaans en Engels. De uren Spaans zouden veel te weinig zijn, volgens de PP, waardoor de kinderen een taalachterstand zouden oplopen in vergelijking met de kleintjes in de rest van Spanje. Statistieken wijzen echter uit dat de ‘Catalaanse’ leerlingen over het algemeen zelfs een iets hoger cijfer voor Spaans hebben dan die in de rest van Spanje.

De ouders die er het meeste moeite mee hebben dat het onderwijs verplicht in het Catalaans plaatsvindt komen meestal uit andere delen van Spanje. Ikzelf heb er nooit enkele moeite mee gehad: het is juist een ongelooflijk voordeel dat kinderen van zo jongsafaan al tenminste twee talen met de paplepel krijgen ingegoten. Kinderen van Spaanse ouders hebben juist een groot voordeel: op school horen ze veel Catalaans, thuis veel Spaans. (Groter vind ik juist het probleem voor kinderen van volledige Catalaanse echtparen; die horen bijna nooit Spaans praten, ook al omdat ze vaak in zeer Catlaanse dorpjes wonen, en hebben er meer moeite mee.) Mijn kinderen, in Barcelona geboren, hebben altijd in het Catalaans les gehad, al ‘smokkelen’ sommige leraren ook wel eens met het Spaans, en praten thuis en met hun vriendjes en vriendinnen vooral Spaans, maar soms ook Catalaans. Deze zomer willen ze werken, en de vermelding van vier talen (ook nog Nederlands en Engels) op hun CV maakt het hen, hoop ik, alleen maar iets gemakkelijker…