Tagarchief: huis

Nu dan een tweede huis in Spanje kopen?

Geef een reactie

Een vorige post hierover, precies een half jaar geleden, leverde nogal wat reacties op. Veel mensen denken er nog altijd aan, het kopen van een huis in de zon (zéker na zo’n waterige augustus in Nederland), én er zijn veel Nederlandse makelaars door heel Spanje actief, zo merkte ik wel aan een oproep via de LinkedIn groepen waar Nederlanders in Spanje zich ophouden. Vandaag kwam de Spaanse regering met de laatste cijfers over de woningmarkt. Optimistische cijfers, maar ik vraag me altijd af hoe serieus je die moet nemen.

Eén ding lijkt echter wel duidelijk: de negatieve tendens is voorbij, het diepste van de put lijkt bereikt en langzaam, héél langzaam worden er weer meer huizen verkocht. Als vergelijking wordt dezelfde periode van een jaar geleden genomen, en dát is nou een beetje het verneukeratieve eraan; de verkoop lag toen bijna stil, dus alles wat nu wordt verkocht is al snel meer dan in 2009. In getallen: tussen april en juni zijn bijna 25% meer woningen verkocht dan in hetzelfde trimester van 2009, met wel een heel groot verschil tussen de type woningen. De nieuwbouw steeg slechts met 4% en de ‘tweedehandswoningen’ gingen met bijna 50% omhoog.

Misschien dus hét moment om te gaan kopen, nu? Geen idee. Weet dat er nog heel veel leeg staat, dat de prijzen daardoor nog wel lager zullen blijven dan ze drie, vier jaar geleden waren (hoewel, één van de huisjes hierboven, in Barcelona, uit 1837, staat voor 360.000 euro te koop; wel 180 vierkante meter, maar van binnen volledig gesloopt door krakers). Maar ik weet ook dat de hypotheekrente, voor het eerst sinds twee jaar, weer een klein beetje aan het stijgen is, al zijn de verschillen minimaal en staat de Euribor (hier rechts) nog altijd belachelijk laag in vergelijking met de ruim 5% van oktober 2008.

Onder de 149.500 huizenkopers van het genoemde trimester waren trouwens 8.700 buitenlanders die al in Spanje woonden, liefst 46% méér dan in 2009. Emigranten zijn nog wat huiveriger, want er waren slechts 700 kopers van over de grenzen. Misschien dat de mensen deze zomer tijdens de vakantie hun ideale plekje hebben ontdekt en op koopjesjacht gaan. Hoor je daar bij, vergeet dan niet de producenten van het TV-programma Ik vertrek te tippen, vooral als je het idee hebt dat de emigratie één grote ramp gaat worden of als je zo naïef bent dat je denkt je in een vreemd land te kunnen vestigen zonder ook maar één woord van de taal te beheersen en nul kom nul van de lokale gewoontes te kennen. Zielige TV en hoge kijkcijfers gegarandeerd.

Een (tweede) huis in Spanje?

Geef een reactie

Vandaag in de weekeindbijlage van het AD: Is dit hét moment een (tweede) huis in Spanje te kopen? Mijn eerste LinkedIn-reportage… Wat? Ja, in plaats van zelf allemaal makelaars in Spanje te zoeken, postte ik een bericht in twee groepen, Dutch in Spain en Ondernemen in Spanje op het LinkedIn-netwerk, en kreeg daar tientallen reacties op. Daarna met enkele van de respondenten nog persoonlijk contact gezocht, om de informatie te verdiepen. Bij deze de reportage, omdat het AD de verhalen niet meer op zijn eigen website publiceert:

In Spanje staan zo’n 3 miljoen woningen leeg. Een groot deel daarvan zijn vakantie- of weekendhuizen van Spanjaarden of buitenlanders die zij niet of nauwelijks gebruiken maar evenmin willen verkopen. Daarnaast staan zo’n 800.000 woningen te koop en zijn er nog 400.000 in aanbouw. Een overweldigend aanbod, maar de vraag is minimaal. Het juiste moment om nú een tweede huis in Spanje te kopen? Of nog een jaartje wachten? Beide opties zijn goed, zeggen de experts.

Door Edwin Winkels

Het halve land, van de grote steden tot bijna alle plaatsen aan de costa’s, geeft hetzelfde beeld. Enorme blokken woningen, zowel flats als rijtjeshuisjes met tuin die er gloednieuw uitzien, één of twee jaar geleden zijn opgeleverd, maar allemaal leeg staan. Of, triester nog, waar één gezin een tijdje terug wel een woning kocht, waarschijnlijk tegen een veel te hoge prijs, en die familie woont nu volledig alleen in een verlaten spookflat. En omdat er geen andere kopers zijn, er dus nauwelijks servicekosten worden betaald en de bouwer misschien op het randje van faillisement zit, of al daar overheen is gevallen, worden gemeenschappelijke tuin en zwembad niet onderhouden.

En venta of se vende staat er op tienduizenden flats te lezen. Geen straat, geen blok ontkomt eraan. Sommige van die affiches hangen er al jaren, maar de eigenaars lijken vaak niet in hun prijs ver omlaag te willen gaan om het kwijt te raken. Vaak is de noodzaak ook niet zo groot: vooral appartementen en tweede huisjes aan de kust uit de jaren tachtig en negentig zijn allang afbetaald. Verhuren voor de zomermaanden blijkt dan een goede optie.

Kust, steden, binnenland… De huizenmarkt is in Spanje onmogelijk onder één noemer of gezamenlijke statistiek te brengen. In februari daalde de gemiddelde prijs per vierkante meter van een woning tot 2.114 euro. Maar dat betekent niet dat overal aan de costa’s een nieuw appartement van 70 vierkante meter iets minder dan 150.000 euro kost. De prijzen verschillen enorm per kust, per dorpje zelfs, per straat, per woning.

Lees verder →

Een hypotheek als een achtbaan

Geef een reactie

euribor

De laatste maanden hoorde ik van verschillende vrienden in Nederland dat zij een hyptoheek hadden waarover ze alleen de rente betaalden en niets aflosten (zal wel een naam hebben, maar die weet ik niet meer, met excuses voor de onwetendheid). Anderen kozen ooit voor een beleggingshypotheek. En zo zullen er nog wel meer verschillende produkten zijn om de aankoop van het huis te financiëren.

Spanje heeft niet zo’n groot aanbod aan hypotheken; de bankwereld is hier één van de meest conservatieve ter wereld, iets wat op dit moment van financiële crisis overigens alleen maar in het voordeel is van die Spaanse banken, vaak nog door ouderwetse bankiersfamilie’s geleid, zoals de gigant Banco Santander en zijn baas, Emilio Botín.

In Spanje sluit je gewoon een standaard-hypotheek af voor een bepaald aantal jaren en bijna altijd is dat een variabele: elk jaar wordt de rente herzien, afhankelijk van de stand op dat moment. De hypotheken met een vaste rentestand zijn veel duurder en de meeste Spanjaarden nemen daarom maar de gok van de variabele.

Mijn eerste hypotheek sloot ik af in 1993, toen de rentestand iets van 13,5% was. Een langere looptijd dan 12 jaar was toen onmogelijk, maar de huizenprijzen waren nog redelijk (nog geen éénderde van wat ze nu moeten kosten). Daarna begon de rentedaling en bij het kopen van mijn huis in 1998 kreeg ik een hyptoheek van slechts 2,5% aangeboden. Dit keer al wél over 30 jaar, maar nog steeds variabel. De meeste hypotheken worden gerelateerd aan de Euribor, met een toeslag van 0,5 tot 1%. Vandaag, laatste dag van maart, is die Euribor – die weer afhankelijk is van de stappen die de Europese bank neemt – voor het eerst in zijn 10-jarige geschiedenis gedaald onder de 2%: degene van wie binnenkort de hyptoheek wordt herzien krijgen een index van 1,909%. Ter vergelijking: precies een jaar geleden stond de Euribor op 4,59%. Die meer dan 2,5% daling van hun hypotheekrente is ongeveer het enige goede nieuws voor de Spanjaarden (90% heeft een eigen huis) in deze tijden van crisis.

Aanbieding! Van 10,5 voor 6 miljoen!

Geef een reactie

terramar

Dit, het witte rechts, is het huis van mijn buurman. Nou ja, buurman. Ik ken hem niet, nooit gezien ook. Het is een man die enkele jaren geleden het prachtige pand, gebouwd rond 1915, kocht van een homostel dat een modellenbureau had. Zij vroegen er toen zo’n 6 miljoen euro voor. Ja, aardig bedrag. (Mijn huisje lijkt hier in de verste verte niet op, trouwens. Het is het meest bescheiden optrekje in, dat wel, één van de mooiste wijken aan de Middellandse Zee, in Sitges.)

Eerst wat over die wijk en de huizen. Dit pand is ooit gebouwd door één van de vele indianos, Catalanen die in de 19e eeuw naar Cuba waren geëmigreerd, daar rijk werden en bij het uitbreken van de oorlog, in 1898, halsoverkop naar hun geboortegrond terugkeerden. Daar lieten zij met hun vele geld enorme huizen bouwen in de Cubaanse of Caribische stijl; die aan de overkant van de straat is er een ander voorbeeld van. SPAIN-CONSTRUCTION-ENVIRONMENT-TOURISMDe buurt, Terramar, is een zogeheten ciudad jardin, een tuinstad zonder flatgebouwen direkt aan de boulevard die zelfs onder de bouw- en toerismewoede van het Franco-regime in de zestiger en zeventiger jaren (zie het resultaat in, onder anderen, Benidorm, op de foto hiernaast) geheel werd gerespecteerd. Deze huizen zijn nu ook allemaal beschermd door een soort monumentenzorg.

Zo’n huis erf  je alleen maar of je kocht het in een goede periode, toen de prijzen nog niet zo belachelijk hoog waren en je zelf natuurlijk heel erg veel geld had. Maar deze buurman had dus wel, anno 2006, die 6 miljoen euro op zak. Het verhaal gaat dat hij het kocht voor zijn dochter, maar die besloot in de VS te gaan studeren; domme meid. Sindsdien staat het leeg én te koop. De tuinmannen komen trouw elke week om de planten, perken en palmbomen te onderhouden, gelukkig. Verder zie je er nooit iemand. Twee jaar terug, op het hoogtepunt van de onroerendgoed-bubbel, stond het te koop voor 10,5 miljoen euro. Geen gek die dat er voor gaf. De prijs is inmiddels weer gedaald naar 6 miljoen. Maar nu zelfs de Russische miljonairs hun geld met sloten tegelijk zien wegstromen koopt niemand zo’n kapitale villa. Bovendien, geen bank die nog een hypotheek geeft.

Nergens in Europa is de economische terugslag zo groot als in Spanje, vooral omdat het land op die bouwsector dreef. Nu is het sprookje over en veranderen dit soort droomvilla’s in spookhuizen.