Een vorige post hierover, precies een half jaar geleden, leverde nogal wat reacties op. Veel mensen denken er nog altijd aan, het kopen van een huis in de zon (zéker na zo’n waterige augustus in Nederland), én er zijn veel Nederlandse makelaars door heel Spanje actief, zo merkte ik wel aan een oproep via de LinkedIn groepen waar Nederlanders in Spanje zich ophouden. Vandaag kwam de Spaanse regering met de laatste cijfers over de woningmarkt. Optimistische cijfers, maar ik vraag me altijd af hoe serieus je die moet nemen.

Eén ding lijkt echter wel duidelijk: de negatieve tendens is voorbij, het diepste van de put lijkt bereikt en langzaam, héél langzaam worden er weer meer huizen verkocht. Als vergelijking wordt dezelfde periode van een jaar geleden genomen, en dát is nou een beetje het verneukeratieve eraan; de verkoop lag toen bijna stil, dus alles wat nu wordt verkocht is al snel meer dan in 2009. In getallen: tussen april en juni zijn bijna 25% meer woningen verkocht dan in hetzelfde trimester van 2009, met wel een heel groot verschil tussen de type woningen. De nieuwbouw steeg slechts met 4% en de ‘tweedehandswoningen’ gingen met bijna 50% omhoog.

Misschien dus hét moment om te gaan kopen, nu? Geen idee. Weet dat er nog heel veel leeg staat, dat de prijzen daardoor nog wel lager zullen blijven dan ze drie, vier jaar geleden waren (hoewel, één van de huisjes hierboven, in Barcelona, uit 1837, staat voor 360.000 euro te koop; wel 180 vierkante meter, maar van binnen volledig gesloopt door krakers). Maar ik weet ook dat de hypotheekrente, voor het eerst sinds twee jaar, weer een klein beetje aan het stijgen is, al zijn de verschillen minimaal en staat de Euribor (hier rechts) nog altijd belachelijk laag in vergelijking met de ruim 5% van oktober 2008.

Onder de 149.500 huizenkopers van het genoemde trimester waren trouwens 8.700 buitenlanders die al in Spanje woonden, liefst 46% méér dan in 2009. Emigranten zijn nog wat huiveriger, want er waren slechts 700 kopers van over de grenzen. Misschien dat de mensen deze zomer tijdens de vakantie hun ideale plekje hebben ontdekt en op koopjesjacht gaan. Hoor je daar bij, vergeet dan niet de producenten van het TV-programma Ik vertrek te tippen, vooral als je het idee hebt dat de emigratie één grote ramp gaat worden of als je zo naïef bent dat je denkt je in een vreemd land te kunnen vestigen zonder ook maar één woord van de taal te beheersen en nul kom nul van de lokale gewoontes te kennen. Zielige TV en hoge kijkcijfers gegarandeerd.