Tagarchief: ciutadella

Het enige oorspronkelijke huis van de Barceloneta

Geef een reactie

Je zou het niet zeggen, maar dit huis is uniek in Barcelona. Niet zozeer om zijn naam, de Casa del Porrón of Porró, wat zo’n typisch Spaanse drinktuit is en wat ook de naam was van het restaurant dat hier jarenlang was gevestigd. Het huis is uniek omdat het een beetje oud is, eind 18e eeuw, en vooral omdat het nog één van de weinige bestaande bewijzen is van hoe de wijk Barceloneta er in den begginne uitzag. De Casa del Porró is het enige huis in de hele wijk dat op de ‘kop’ van een blok ligt en nog de oorpsronkelijke begane grond met één verdieping heeft. In de rest van de wijk gaf een vroegere Franco-burgemeester ooit toestemming om er nog eens twee of drie verdiepingen bovenop te bouwen, en zo zijn die straatjes ontstaan waar de drogende was aan het rek van overburen op vier hoog elkaar lijkt te raken.

Barceloneta werd vanaf 1753 op aan zee veroverde grond gebouwd – onder leiding van een Vlaamse militaire architect, Joris Prosper van Verboom – nadat honderden huizen in de nabijliggende wijk Ribera waren gesloopt om daar de Ciutadella-burcht neer te zetten. Maar die blokken in de Barceloneta mochten niet meer dan die ene verdieping hoog zijn om zo het ‘zicht’ van de kanonnen op de haven en de zee niet te ontnemen. Kanonnen zijn er niet meer in de Ciutadella, na een wereldexpositie eind 19e eeuw omgetoverd tot een heerlijk park, dus kon Barceloneta in de hoogte groeien.

Ook dit Casa del Porrón stond op de lijst om een nieuw woningblok van vier verdiepingen te worden. De bouwval, aan de straat Sant Carles, was al door een aannemer gekocht en de toestemming voor de bouw was al verleend toen de gemeente besloot het unieke huis te ‘redden’. De aannemer kreeg ter compensatie een stuk grond met bouwval ergens verderop in de wijk en het gemeentebestuur plande een cultureel centrum in het Casa del Porrón, dat nu wordt verbouwd. Slechts de gevel is blijven staan, de rest is allemaal nieuw, en de officiële bouwplannen tonen nog eens hoe klein de mensen in de Barceloneta altijd (en nog steeds) hebben gewoond: de bar op de begane grond was 70,73 vierkante meter, net zo groot/klein als het oppervlakte voor de twee woningen op de eerste verdieping, dus 35 m2 per woning, en die bestond echt niet uit één kamer.

Oneindige verkiezingscampagne

Geef een reactie

Nog tweeëneenhalve maand te gaan en ben er nu al moe van. Premier José Montilla van Catalonië heeft vandaag de verkiezingen voor 28 november uitgeschreven en al mag de campagne officieel pas twee weken daarvoor beginnen, de strijd is al vier jaar lang bezig. Zo is Spanje, zo is ook Catalonië, een uiterst gepolitiseerde samenleving. In Nederland hebben de kranten ‘binnenlandpagina’s’ waarop o.a. het politieke nieuws komt te staan. In Spanje hebben ze allemaal aparte pagina’s política; het andere binnenlandse nieuws komt op de maatschappij-pagina’s. Dus zijn we hier elke dag in staat om vijf, zes, zeven pagina’s alleen met binnenlandse politiek te vullen. De radiozenders hetzelfde: de ochtendprogramma’s beginnen altijd met een politieke tertulia (een gesprek van wijsneuzen) en daarna een interview met een politicus, bijna alle werkdagen van het jaar. Geen ontkomen aan.

En dan nu nog eens de verkiezingen eroverheen. Met direct al protesten, geschreeuw, aandachttrekkerij. Die datum is niet goed, vindt de oppositie, omdat dat weekeinde ook Barça-Real Madrid wordt gespeeld. Dat kan op zaterdag zijn, maar dus ook de zondag van de verkiezingen. Schande, vindt de CiU, nu al acht jaar in de oppositie. Dat doet aan Franco denken, zei vandaag iemand van die partij. Wat het uitmaakt, verkiezingen en voetbal op dezelfde dag? “Om de aandacht van de economische problemen af te leiden,” aldus CiU. Maar dat is het niet. Die partij gaat op 28-N dik winnen, aan de linkse coalitie PSC-ERC-ICV komt dan een einde. Lijsttrekker Artur Mas van CiU ziet eindelijk zijn droom bewaarheid, hij wordt de nieuwe president. Normaal zouden dan alle voorpagina’s van 29 november exclusief voor hem zijn. Maar als Barça die zondag schittert tegen Real? Dan zal Mas die ruimte in het nieuws moeten delen met Messi. En dat vindt-ie niet leuk.

Nog tweeëneenhalve maand te gaan met de allang overbekende argumenten. Enig voordeel is dat hier een regering vrij snel gevormd is, dat we niet daarna nog eens maanden met een formatie bezig zijn.

Dag van cosmopolitische gezinnen

Geef een reactie

P1010606

Tegen een Engelsman die even uit Londen was en ook aanzat voor de picknick op het gras zei ik dat het wel een beetje op een vrolijke zonnige dag in Hyde Park leek, de overvolle grasvelden van het Ciutadella. Ik heb er al eens over geschreven, maar het blijft dan ook één van de leukste plekjes van Barcelona. Zondag was er de ‘Dag van de Familie’, al weet ik niet waar die dag nou voor diende; vooral om duizenden gezinnen met vooral jonge kinderen naar het park te trekken. Wij deden er dus een picknick met o.a. enkele Catalanen en Spanjaarden, een Algerijnse, een Duitse Brit, een echte Brit, een Cubaan, twee Argentijnen, een Belgische en twee Nederlanders; ook dat is Barcelona, de laatste 20 jaar: één van de meest cosmopolitische steden van de wereld.

Over die Ciutadella, die in zijn huidige vorm het resultaat is van de wereldtentoonstelling die Barcelona in 1888 organiseerde en mooi beschreven is in de klassieker Stad der Wonderen van Eduardo Mendoza: in 1715 liet koning Philips V de grootste burcht van Europa bouwen nadat hij het weerbarstige Barcelona had veroverd. Om die Ciutadella neer te kunnen zetten, liet hij de helft van de wijk La Ribera slopen (de andere helft, beter bekend als de Born, ligt nu tussen het park en de haven). Voor de mensen die hun huizen kwijtraakten werd een landtong in zee aangelegd: de geboorte van de visserswijk Barceloneta. En om snel van de Ciutadella bij de regeringsgebouwen op de Plaça Sant Jaume te kunnen komen werd in een rechte lijn een straat aangelegd, de huidigde Carrer Princesa, waar je sommige huizen kunt zien die door het trekken van die rechte lijn op sommige plaatsen nog maar twee meter breed zijn.

Vanaf 1869 werd de defintieve sloop van de grote burcht verordend, nadat hij door generaal Prim aan de stad was geschonken. Burgemeester Rius i Taulet liet er vervolgens een park aanleggen om er die Expo te organiseren. Vraag is hoeveel van de verliefde, etende, spelende en slapende zonaanbidders van zondag die geschiedenis óók weten…

P1010612

Uitrusten in Ciutadella

Geef een reactie

ciutadella

Vandaag nog even wat foto’s gemaakt voor de nieuwe editie van mijn boek. In april komt er een midprice-versie van Het Barcelona-gevoel uit bij mijn uitgever, Nieuw Amsterdam. Hiernaast de nieuwe cover. barcelonagevoel

De inhoud is vrijwel dezelfde als die van 2007, alleen met een actualisatie van de vele cijfers. En in beeld proberen we er iets meer een reisboek dan een voetbalboek van te maken. Dus bestaat het centrale fotokatern niet meer alleen uit foto’s van de 25 Nederlanders die bij Barça hebben gespeeld of getraind, maar ook wat plaatjes van Barcelona. Hierboven één van mijn favoriete plekjes, in de eindelijk gekomen voorjaarszon: het Parc de la Ciutadella, het grote groene hart van de stad. Lang niet zo groot als Central Park of Hyde Park, maar op een mooie plek, dichtbij het centrum (aan de rand van de populaire Borne), en veel groen gras, dat deze week overigens net bemest is. Het is hét park waar vooral op zondag gezinnen uit Barcelona bij elkaar komen, de kinderen laten spelen en eventueel wat eten. Aan één kant ligt het prachtige Hibernacle, een soort botanische tuin, dat op dit moment wordt gerestaureerd. En voor toeristen is het park natuurlijk de ideale plaats om even uit te rusten.