Afspraak op Plaça Bonsuccès, een pleintje in de Raval dat eigenlijk een verbreding van de straat van de Rambla naar de Macba is. Aangenaam plein, met die enorm hoge, schaduwrijke bomen, de afwezigheid van auto’s (soms wordt er geladen en gelost) en de paar terrasjes, waaronder dat van de populaire Focacceria Buenas Migas. Het plein de de straten die er omheen liggen vormen één van de vele bewijzen hoe een stad een stuk leuker kan worden als er een goed opknap-beleid wordt gevoerd. Héél oude panden werden afgebroken, er werden ruimtes gecreëerd, grote musea naar de buurt gehaald en daaromheen werden talloze leuke winkels geopend, zoals boekhandel la Central in een oude kerk.
Vijftien jaar terug was Bonsuccès een guur pleintje, vooral beroemd om zijn Sala X. Mooi excuus om het daar eens over te hebben. Sala X was in Spanje de naam voor de pornobioscopen die in 1984 overal in het land werden geopend nadat de socialistische regering toestemming had gegeven seksfilms ‘in het openbaar’ te vertonen. Onder Franco was zoiets taboe, natuurlijk. Zelfs voor Last tango in Paris moesten de Spanjaarden massaal naar Perpignan.
Barcelona had een dozijn van die speciale Salas X, op drukke plaatsen als de Plaça Urquinaona of het Passatge de la Llum, een ondergrondse galerij naast Cafe Zurich op de Plaça Catalunya. Bonsuccès had er ook één, in wat vroeger de historische bioscoop Diorama was. Nu is absoluut niet meer te zien, trouwens, waar die bioscoop gezeten zou moeten hebben.
Met de komst van de videorecorder en -clubs ging het met deze pornobioscopen steeds slechter, kwamen er nog slechts wat oudere mannen. In 2004 ging de allerlaatste dicht, die op Aragó. Publiek kwam er nog wel, zei de eigenaar, zelfs al om 10 uur ’s morgens, als de oude bioscoop Oriente zijn deuren opende. Maar het huurcontract liep af. En zo stierf een bijzonder fenomeen een stille dood.