Hij alleen, dat kleine manneke dat ooit groeihormonen nodig had om wat meer te groeien, het bescheiden joch dat zich vermaakt op een voetbalveld, het ongelooflijke talent dat héél veel van Maradona in zich heeft, die Lionel Messi, helemaal alleen, kwetsbaar en tegelijk onaantastbaar, laat de woede, frustratie, haat en misschien toch ook stille bewondering van de tribune van het Bernabéu-stadion over zich heen rollen.

De foto staat vandaag in de krant Público en is één van de mooiste, treffendste beelden van de historische zaterdagavond. Elk gezicht, elke geheven vinger is een eigen verhaal.

Niet op die tribune maar ervóór, achter de tengere rug van Messi, speelde zich 90 minuten lang voetbal in zijn meest pure vorm af, voetbal als vermaak, dat waarvoor het ooit bedacht is. Mannen die ongelooflijk plezier hebben op het veld. Real Madrid-FC Barcelona 2-6; het hadden er nog veel meer kunnen zijn. Kunstwerken zijn moeilijk te beschrijven, die moet je aanschouwen. Misschien dat één foto gewoon meer dan genoeg is.