Smerige kop natuurlijk, op een dag als deze, alleen maar bedoeld om wat meer lezers te trekken. Maar toch, hoe vaak hebben mensen niet gedacht aan een aanslag in de metro, die van Barcelona bijvoorbeeld, zeker toen de terroristen die trieste 11 maart van 2004 bijna 200 mensen in de forensentreinen van Madrid ombrachten. Sterker nog: enkele jaren later werd een flinke groep Pakistanen in Barcelona opgepakt omdat zij een aanslag in de metro aan het voorbereiden zouden zijn.

Lange tijd leek het alsof het bewijs wel erg dun zou zijn, net zoals bij een vorig vermeend commando van Pakistanen waar thuis wit poeder werd gevonden. Chemicaliën waarmee bommen gemaakt konden worden, aldus de politie. Wasmiddel, zo bleek uit het onderzoek, en sindsdien ging deze groep, die jarenlang in voorlopige hechtenis zat voordat de vrijspraak er kwam, als het ‘Dixan-commando’ door het leven. Maar de groep metro-terroristen, bijna geheel woonachtig in de Raval-wijk waar veel van hen een kleine moskee-ruimte naast het historische restaurant Casa Leopoldo bezochten, werd eind vorig jaar wel veroordeeld voor het organiseren van een aanslag en de 11 mannen zullen straffen van acht tot tien jaar moeten uitzitten.

Niettemin heb ik nooit iemand gehoord die bang is de metro in te stappen. Ja, bang voor zakkenrollers, de dagelijkse plaag. Maar aan een aanslag kun je gewoon niet denken. Ook een belachelijke zin trouwens, in één van de Nederlandse nieuwsberichten over de aanslag in Moskou: ‘Er zijn nauwelijks veiligheidsmaatregelen in de Moskouse metro’. Ja, onmogelijk natuurlijk de 10 miljoen dagelijkse passagiers te gaan controleren, net als de 1 miljoen die in Barcelona elke dag ondergronds gaan.