Twee uitspraken van Miguel Delibes, de ultieme vertegenwoordiger van het perfecte castellano, gisteren overleden op 89-jarige leeftijd. Eén van Spanje’s grootsten, en dan toch zo bescheiden. (Kan maar één boek van hem in het Nederlands vinden, Ketter. Én ik deel, heel trots, pagina’s met hem in het recente Mijn geliefde fiets.)

“Een roman heeft tenminste een man, een landschap en een passie nodig.”

Hij schreef al jaren niet meer.

“De schrijver in mij is eerder gestorven dan de man.”

Nu is ook de man gestorven. Het landschap blijft.