Zo wordt het natuurlijk nooit wat met het vliegveld El Prat van Barcelona en zal het vaker zo leeg blijven, óók de splinternieuwe terminal T-1 zoals ik die laatst voor een reis naar Dubai aantrof. Ik vertrok van de bovenverdieping, daar waar een paspoortcontrole is voor passagiers naar landen buiten het ‘Schengen-Europa’ waar die middag/avond slechts zeven ‘verre’ vluchten stonden geprogrammeerd: Istanboel, Casablanca, Algiers, Mexico, Kopenhagen en twee naar Londen. Ik maakte een foto (boven) van de benedenverdieping, waar de regionale vluchten vertrekken; net zo leeg. Dit jaar verliest BCN 5 miljoen passagiers…

Ondernemers, politici, ingenieurs, iedereen in Barcelona wil eigenlijk een zelfstandig vliegveld, één dat niet in handen is van het staatsbedrijf AENA, dat alle vliegvelden in Spanje beheert. Want AENA beschermt de positie van Madrid, waar vooral veel intercontinentale vluchten naar Zuid-Amerika vertrekken. En dat is precies het obstakel van El Prat om groter te groeien: het krijgt bijna geen intercontinentale vluchten.

Op dat verzoek van meer zelfstandigheid heeft het ministerie vandaag geantwoord met een halfslachtige oplossing: de regionale en lokale autoriteiten mogen El Prat mede gaan beheren, maar AENA moet aan alles zijn goedkeuring geven. De directeur van het vliegveld van Barcelona cijferde vandaag uit dat BCN elk jaar een half miljoen passagiers niet rechtstreeks naar hun bestemming in de Verenigde Staten, Azië en Zuid-Amerika kan vliegen; alles moet via Madrid, Parijs, Amsterdam, Londen.  Barcelona hoopte vooral het Spaanse of Mediterraanse vertrekpunt naar het Midden-Oosten en Azië te kunnen worden, maar dat zit er voorlopig niet in. Of een klein beetje: vanaf maart kun je er naar Qatar vliegen.