De omgekeerde wereld. In het lange Pinksterweekeinde vielen in Nederland 15 doden in het verkeer en in Catalonië niet één, nul. Oké, er wonen hier de helft minder mensen (bijna 7,5 miljoen), maar lange tijd was het hier (en in heel Spanje) elk weekeinde een slagveld op het asfalt. Kan me herinneren dat, toen ik hier in 1988 kwam, je bijna bang was om de weg op te gaan, want jaarlijks vielen er meer dan 6.000 doden, bijna 20 per dag, een soort Russische roulette achter te stuur.

 Veel is er veranderd, sindsdien. Ten goede. in het jaar 2000 lag het aantal dodelijke verkeersslachtoffers nog net boven de 4.000, vorig jaar was dat voor het eerst onder de 2.000: de 1.897 doden waren het laagste aantal sinds 1964, toen er maar eentiende deel van het huidige aantal auto’s op de weg reed, met snelheiden ook de helft lager dan nu (maar wel een veel krakkemikkerige carrosserie). Die enorme daling heeft veel, zoniet alles te maken met de strengere Spaanse verkeerswetten van de laatste tien jaar, de hogere boete’s ook, het puntenrijbewijs en het veel grotere aantal alcoholcontroles.

Gisteren werd de nieuwste versie van die verkeerswet van kracht, met een groot aantal aanpassingen. Hogere boete’s natuurlijk (vanaf 100 euro, al betaal je de helft als je snel betaalt; aan de agent zelf, mét creditcard, mag ook), waarvan het geld overigens naar nieuwe maatregelen voor de verkeersveiligheid gaat. Nieuwe regels, zoals één voor fietsers: het is nu verplicht in het donker met licht te rijden! En er komen enkele ‘zware overtredingen’ (boete van 200 euro) bij, waarvan één goed is te weten voor de toeristen die met de auto naar Spanje komen: je mag tijdens het rijden niet aan je tom-tom (die we hier gewoon een GPS noemen) frutselen.

(De kop boven het verhaal heeft trouwens niets te maken met de foto eronder; die vrouw verwarde het gas- met het rempedaal.)