Het is nog lang geen weer om op het strand te liggen; sterker, de lente begon met, weer, een nat weekeinde. Miezerige dagen waarop de Barcelonezen de immense lobby van het nieuwe Hotel W hebben ontdekt. Dus toch maar eens gaan kijken, ook al vind ik het niet gepast dat een dergelijk hotel op het strand, bijna in het water is gebouwd, terwijl in de rest van Spanje huizen en appartementen worden gesloopt die ooit te dicht aan de kust zijn neergezet.

De lobby, de bar, was op een luie zondagmiddag rond vijf uur helemaal afgeladen, en dat ondanks het feit dat je er ook 5-sterrenprijzen voor een glaasje wijn of een kopje thee betaalt. Mag de vreugde van veel mensen niet drukken, blijkt.

Architectonisch – ontworpen door Ricardo Bofill – en qua design mag het hotel van de Starwood-keten er zijn. En dan zijn we nog niet boven geweest, in de Eclipse-bar op de bovenste verdieping, die elk weekeinde the place to be is en daarmee de lobby van Hotel Omm een beetje lijkt te hebben verdreven. De bar gaat om zeven uur ’s avonds open en tegen middernacht staat er soms een enorme rij casual geklede mensen voor de lift te wachten op hun beurt om naar de hemel te mogen. Mooi ook, het contrast met de oude, verlaten havengebouwen aan het begin van de vroegere pier.

Trouwens, wil je in het Nederlands worden aangesproken? Natasja en stagiaire Naima aan de welcome-desk doen dat graag. En als je erg belangrijk bent, of een BN-er, dan kun je misschien rechtstreeks bij de directeur terecht, Richard Brekelmans, een Nederlander die jarenlang het Le Meridien aan een zijstraat van de Rambla leidde.

Nu nog wachten op het mooie weer, want sinds het in het najaar opende, hebben de soms beroemde gasten van Hotel W zich op het terras of de enorme explanade nog nauwelijks in de zon kunnen baden.