Het is een kleine, vreemde oase van relatieve rust temidden van de verkeersgekte op de Gran Vía. Typisch zo’n plaats waar toeristen, maar ook Barcelonezen zelf weinig komen, want wie zoekt nou het midden van een drukke rotonde op? (Ooit werd er eens een lijk in het hoge gras van zo’n rotonde, die van Francesc Macià aan de Diagonal, ontdekt door een plantsoenwerker; het lichaam lag er al enkele dagen, terwijl er dagelijks tienduizenden auto’s en volle bussen langs waren gereden.) Dit, op de foto, is het centrale deel van de Plaça de Tetuán, waar de Gran Vía de in potentie majestueuze, maar hopeloos verwaarloosde Passeig de Sant Joan kruist.
Er is een kinderspeelplaats, er staan bankjes om te rusten of even wat te eten (wat veel kantoorlui uit de omgeving tussen de middag doen), er zijn soms dieven op zoek naar tasjes en er staat een enorm beeldhouwwerk, één van de minst bekende van Barcelona. Het is een eerbetoon aan Bartomeu Robert i Yarzábal, die slechts heel even, tussen 1899 en 1901, burgemeester van de stad was. Hij was ook arts, maar vooral bekend als politicus, één van de eerste voorvechters van een onafhankelijk Catalonië. Zijn begrafenis in 1903 werd een massale manifestatie van rouw. Al een jaar later werd een begin gemaakt met het monument, ontworpen door Josep Llimona, dat zijn twee facetten laat zien: aan de ene kant die van arts, in de vorm van een vrouw die kinderen troost. Aan de andere kant ‘de stem van Catalonië’, ofwel een dichter, een priester, een ijzerwerker en een maaier, onder anderen. Die maaier staat voor de strijd om onafhankelijkheid en geeft naam aan het volkslied, Els Segadors.
Het monument werd aanvankelijk op de Plaça de Universitat gebouwd, maar daar natuurlijk door de mannen van Franco verwijderd. In 1988 werd het op de huidige plaats weer opgebouwd.
Trouwens, Doctor Robert heeft ook sinds 1907 een standbeeld in mijn Sitges, waar zijn voorouders vandaan kwamen. En hij moet niet verward worden met de Doctor Robert die in 1905 op de hoek van de Passeig de Gràcia met Diagonal zijn prachtige, strakke Palau Robert liet bouwen met de rustgevende tuinen aan de achterkant.