Ze zijn er niet elk jaar, zijn waarschijnlijk niet zo trouw als de zwaluw, maar deze week streek een groepje aalscholvers weer neer op het vertrouwde plekje voor de kust, ver genoeg van de mensen op de boulevard van Sitges om niet gestoord te worden.

Dacht trouwens altijd, waarschijnlijk ten onrechte, dat het grote zeevogels in vooral koude gebieden waren. Of het moet zijn dat ze het huidige, vochtige weer hier – de natste winter die ik me kan herinneren -koud genoeg vinden om te ‘overwinteren’. Aan de andere kant: vorige zomer zaten ze op rotsen bij een bloedheet Sardinië. Vaak in dezelfde houding, trouwens, met de vleugels wijd. Aalscholvers hebben niet de bij vogels gebruikelijke vetlaag op de vleugels en moeten die eerst laten drogen voordat ze weer kunnen vliegen.