In Nederland kun je, net na Nieuwjaar, een beetje bijkomen van de december-gekte, die begon met Sinterklaas. Hier begint de absolute koopdwaasheid nu pas, in een zich opeenvolgende reeks van dolle dagen. Morgenavond, 5 januari, is er overal de intocht van de Drie Koningen, de mannen die in Spanje, in plaats van de ‘Spaanse’ Sinterklaas, de kinderen met kadootjes verblijden. En natuurlijk kopen de meeste mensen die presentjes in de allerlaatste dagen. Dus ziet een koopzondag 3 januari rond zeven uur ’s avonds er uit als op de foto hierboven, een mensenzee op de Portal del Àngel van Barcelona.

Een nog grotere drukte zal er op dinsdagavond bij de intocht zijn, een in Barcelona uren durende processie waarop honderdduizenden ouders met hun (kleine) kinderen afkomen. Sommige straten zijn gewoon niet over te steken; niet écht een dag om het centrum van de stad op te zoeken, of je wilt ook wat gratis snoepjes door de pajes, de jonge hulpjes van de koningen, zeg maar de ‘witte pieten’, toegeworpen krijgen. Laatst sprak ik met Severino, de Guineaanse 60-plusser die voor de 50ste keer Rey Baltasar zal zijn, de zwarte koning. Het mooiste, zei hij, elke jaar weer, is die enorme illusie in de duizenden kindergezichtjes te zien.

En dan is Driekoningen voorbij, zijn op de ochtend van 6 januari de kadootjes uitgepakt, en dan komt op de 7e een nieuwe golf van gekte los: de uitverkoop. Alsof we deze dagen nog niet voldoende in te drukke winkels hebben vertoefd – historisch zijn de lange rijen voor de 20 kassa’s in de Fnac – storten we ons met opnieuw duizenden tegelijk op de koopjes. We? Nee, bedankt. (Maar ik moet nu nog wel wat kadootjes kopen.)