Vanavond weer het nostalgische Top-2000 a gogo met Matthijs van Nieuwkerk en muziekencyclopedie Leo Blokhuis gezien. En dat begon met een biljarter, wereldkampioen Dick Jaspers, die zijn persoonlijke paradox naar boven haalde: de stilte van het driebanden tegenover de herrie van Peter Gunn Theme van Emerson, Lake & Palmer. ‘Dat was in 1980’, zei de biljarter. Hij had gelijk. In 1980 was ik voor het eerst zonder ouders op vakantie. Naar Calafell, met Johan en Robert, vrienden van het gymnasium. Op de oude camping El buen vino. En zolang het versieren van de meisjes in de disco nog niet lukte, was dit ons dagelijkse hoogtepunt: rond een uur of zeven naar een kroegje in het centrale straatje en daar met een biertje wachten tot de snoeiharde klanken weer klonken. (Heb de originele versie op YouTube trouwens niet kunnen vinden; op bovenstaande video is hij echter, tussen de hiphop/house van Basement Jaxx door, goed te horen.)

Wat ik toen niet wist, en wat ook vandaag op TV niet werd verteld, was dat Peter Gunn een televisieserie in de jaren zestig was, waarvoor Henri Mancini (Pink Panther) de titelsong maakte. Prachtige studio-opname, deze hierboven. En hieronder een juweeltje, dat je zomaar op YouTube aantreft wanneer je naar dit soort dingen aan het zoeken bent. Een video van pinup Betty Page, met Peter Gunn als achtergrondmuziek. Nou ja, achtergrond…