Het is het leukste festival van Barcelona. Niet zozeer om de artiesten die er komen (muziek, dans, theater), maar om de plaats waar het zich afspeelt. Het Grec is een prachtig oud amfitheater op de flanken van de Montjuïc. Iedereen heeft er een prachtig zicht op het podium, onder de blauwe of zwarte hemel, met bomen op de achtergrond. Een idyllische plaats om een avondje door te brengen, en al helemaal als dat is met Khaled. De 49-jarige Algerijn, vroeger bekend als Cheb Khaled (de kleine Chaled) is één van de onbetwiste koningen van de raï. Eentje die het, door zijn positie als absoluut idool, de traditionele Maghreb-muziek ongestraft mag mengen met moderne westerse invloeden. Zijn concert gisteren was één groot feest, met blazers die er soms een Afro-Cubaans tintje aan gaven of soms zelfs de Noordafrikaanse melodieën heel funky lieten klinken. Talloze jonge Algerijnen en Marokkanen in het theater, die hun held probeerden een zoen te geven als hij een stapje naar voren deed. Twee uur genieten, dansen en lachen, tot kort na middernacht. En als je tijd hebt, kun je bij het Grec vooraf ook nog wat eten en achteraf wat drinken. De herrie van de stad lijkt er ver weg.