Ze zijn in Barcelona geboren, hebben een beetje moeite om Utrecht goed uit te spreken (dat hebben de Uteregters zelf ook, dus dat is geen probleem), maar af en toe moet papa een beetje nostalgisch doen en dan neemt hij ze mee naar de stad waar de eerste 20 jaar van zijn leven zich afspeelden. En omdat er heel veel winkels zijn om kleren te kopen vinden ze het nog leuk ook.

Utereg me statsie verandert gelukkig weinig op de meest authentieke plaatsen. Op de achtergrond van de foto de cafeetjes op het Wed en links om de hoek één van de leukste terrasjes als de zon een beetje schijnt, die van De Zaak, waar je vroeger de brandweer kon zien en horen uitrijden.

Dat zo’n centrum met Dom en grachten en Vismarkt gewoon goed is toont hoe ze vroeger wél steden konden plannen en leuk maken. Eromheen vind je het bewijs hoe stedenbouwkundigen in de tweede helft van de 20ste eeuw vooral blunderden. De Catharijnesingel werd niet zo heel lang geleden (een jaartje of dertig) gedempt en heette dus de Catharijnebaan, voor auto’s, nu moet er weer water in. Het hele gebied rond het Vredenburg gaat op de schop en in en rond het CS en Hoog Catharijne zijn al talloze malen veranderingen óp de veranderingen doorgevoerd. Je vraagt je soms af waarom mensen op iets als stedenbouw hebben gestudeerd.

Een weekje weinig Barcelona dus, op dit blog, maar Nederland, met af en toe een bui. Waardoor je dus soms om vijf uur al thuis zit en gaat dobbelen, maar dat vinden opa en oma natuurlijk hartstikke leuk…