Op dit moment, dat van de foto, net voor zeven uur op een aangename zondagavond, was het nog leuk. Meer dan 98.000 mensen verdeeld over de drie imposante ringen van het Camp Nou om Barça kampioen te zien worden. Het werd 4-0 tegen het arme, daardoor degraderende Valladolid, en het feest kon beginnen.

Dat was ook nog leuk. Een beetje langdradig, maar geen moment van irritatie, geen spoortje van geweld, geen geur van incidenten. De bijna 100.000 mensen gingen vrolijk weg, misschien de stad in, waar op en rond het Plaça de Catalunya 40.000 anderen, die niet naar het stadion waren geweest, al aan het feestvieren waren.

Feest?

Ja, heel even, misschien twee uurtjes. Toen gebeurde hetzelfde als alle jaren… De politie kent ze wel, raddraaiers die de anonimiteit van een feestende massa gebruiken om vernielingen aan te richten, winkels te plunderen, van alles en nog wat in brand te steken, motoren en fietsen om te gooien. Gisteren wachtten ze niet eens tot middernacht. Al vanaf een uur of negen ging de vlam erin en werd de Mobiele Eeenheid van de Mossos met gebroken flessen bekogeld. Sinistere balans voor een avondje feesten: 104 gearresteerden en 119 lichtgewonden, waaronder 32 politieagenten. Veel van die Mossos waren trouwens niet als zodanig herkenbaar: opnieuw bleken Barça-shirtjes, capuchonnen en andere onruststoker-achtige kleding de perfecte vermomming voor de mannen in burger om die arrestaties uit te voeren. Probleem is natuurlijk dat je het ene kamp niet meer van het andere onderscheidt.