Een theatervoorstelling op een Nederlandse tijd, is weer eens wat anders in Barcelona. Aanvang 19 uur. Nederlandse voorstelling ook, trouwens. Hans Sibbel in een klein, schattig, ouderwets theatertje, El Centre, zoals er zoveel zijn in Gràcia, de wijk die het meest een dorp is gebleven. Dat dorp kende al meer dan honderd jaar geleden verschillende sociale verenigingen, elk met hun eigen onderkomen, bar en… theater. Sommige bestaan nog steeds, zijn nog altijd een bindingsfactor in de wijk, zowel voor oudgedienden als nieuwkomers. In dat theater dus eens naar Nederlands cabaret gekeken, of meer de tegenwoordig populairdere stand up comedy. Sibbel, beter bekend als Lebbis, trad op in het kader van het Barcelona Comedy Festival, met voorstellingen in o.a. het Nederlands, Engels en Zweeds. Geen Spanjaard natuurlijk die naar Sibbel komt kijken, maar een zaaltje vol Nederlanders, een vrij jong publiek, jonger in ieder geval dan de ‘lijken uit Kerkrade’ van de avond ervoor. Af en toe vroeg Sibbel of we het nog volgden, wat er in Nederland gebeurde; leuke acts over de DSB, het Kruidvat, het AH-kassameisje, Happinez, Balkenende, etcetera. Tuurlijk volgen we veel, zoniet alles. Is gemakkelijker dan vroeger. Nu is er internet, satelliet-TV; alsof je in NL woont, maar dan met mooi weer. En als de cabaretiers dan zelf ook nog even overkomen, zijn de grenzen volledig weg.

Ook leuk van zo’n vroege voorstelling: kun je erna rustig een biertje pakken aan de bar van dat theater, dan nog een Libanese pizza om de hoek en vervolgens met de metro naar het grote Coliseum waar wél op een Spaanse tijd, 22.30 uur, het Israëlisch-internationale Mayamana de voorlaatste voorstelling van haar Momentum in Barcelona opvoerde. Niet vol, nog stoelen op de eerste rij zelfs, maar wél vermakelijk, onderhoudend, rytmisch vooral. (De video is trouwens niet uit deze show, maar wél goed…)