Paar dagen in Nederland. Kranten staan vol over de kilometerheffing.  Zie vandaag hoe de overheid dat precies wil gaan aanpakken: overal waar je rijdt (of bijna overal) wordt je auto door een speciaal apparaatje geïdentificeerd. Nee, zegt de regering, we hoeven niet voor Big Brother-achtige taferelen te vrezen. Oh, nee? En als de politie of wie dan ook toch eens wil weten wie waar wanneer was? Even de autotracker nakijken, moet eenvoudig zijn…

Over wegenbelasting gesproken. Dat is ook één van de aangename kanten van Spanje. Betaal voor mijn Hyunday Tucson iets van 110 euro… per jaar. Zie dat ik in, bijvoorbeeld, Zuid-Hollanda of Utrecht 167 euro per kwartaal zou betalen. In Spanje is de wegenbelasting een gemeentebelasting, en per gemeente kan het van prijs verschillen. Zo is er een klein dorpje in Catalonië, Aguilar de Segarra, waar de wegenbelasting het goedkoopst van heel Spanje is. Voor een kleine middenklasser betaal je er niet meer dan 15 euro per jaar. Dus liet een groot autoverhuurbedrijf er zijn hele vloot van 10.000 auto’s registreren, terwijl er in dat gat slechts 220 mensen wonen. Kwam er zoveel geld door die wegenbelasting binnen, dat het dorp allemaal nieuwe straten heeft kunnen aanleggen, een sporthal bouwen en een lang etcetera met nieuwe voorzieningen.

Niet dat autorijden in Spanje altijd goedkoper is, en zeker niet in Catalonië. Daar worden we, veel meer dan ergens anders in het land, geplaagd door talloze tolhokjes. Geen stukje snelweg is hier onbetaald, en als je elke dag met de auto van Sitges naar Barcelona moet en door de peperdure Garraf-tunnels rijdt ben je elke maand méér kwijt dan de wegenbelasting voor een heel jaar.