Tagarchief: tennis

Keurig gedaan, kerel

Natuurlijk vond ik vroeger, als voetballer van VV Utrecht, tennis een ballensport. (Net als hockey, vanzelfsprekend; geen vreselijker voetballertjes dan die van Kampong, beïnvloed door hun hockeycollega’s. Oei, nu weet ik al dat ik enkele van mijn vaste lezers diep beledig… sorry.) Tennis is nogal in populariteit gegroeid, sindsdien, en in bondsleden de tweede sport van Nederland geworden, na het voetbal. Plus al die mensen die een balletje slaan als recreant. Ongelooflijk dus, met zo’n oneindige hoeveelheid tennisbeoefenaars, -banen en zelfs overdekte -complexen, dat het aan de top, wat Nederland betreft, al heel lang heel erg stil is.

Snel dus naar de tennisbanen van de Real Club de Tenis de Barcelona getogen, gisteren, want er stond waarachtig een Nederlander in de halve finale van een ATP-toernooi, en dat is nieuws voor zowel de NOS als het AD. Want met de in Barcelona behaalde punten zal Thiemo de Bakker de eerste Nederlander sinds vijf of zes jaar zijn die zich in de top-50 van de wereld nestelt. Hij werd uiteindelijk uitgschakeld, door de Zweed Söderling, achtste van de wereld, maar er schijnt een beetje hoop aan de horizon, want de +1.90 meter lange Hagenaar is nog pas 21 jaar.

Was er lang niet geweest, op de banen van de RCT Barcelona, een sjieke club midden tussen de grote flats (allemaal ruim 200 vierkante meter groot, al zie je dat er van buiten niet aan af) van Pedralbes. En ook hier toch weer de bevestiging, gezien het publiek dat zich bij zo’n toernooi op de zonnige tribunes meldt: ook in Spanje is het tennis een ballensport, ondanks de grote populariteit door de ongelooflijke reeks toppers (Spanje heeft er nu negen in de top-50 staan), die zelf overigens allemaal keurige jongens van goede huize zijn. Maar zij hebben wél, en dat lijkt het verschil met Nederland, als tiener al de wil om zich dagelijks te pijnigen, in de hoop ooit een topper te worden en niet altijd op de centen van un bemiddelde ouders te teren. En ‘gravelbijters’, zoals we ze in Nederland altijd iets neerbuigend hebben genoemd, zijn ze allang niet meer, ze zijn goed op alle soorten ondergrond.

Kijken wat die Thiemo de Bakker vanaf nu gaat doen, want daar zijn we ook zo goed in: als we eindelijk weer eens een goede tennisser of wielrenner hebben, dan knuffelen we hem al dood voordat hij zich werkelijk aan de top heeft genesteld.