Heb het zelf nog nooit gedaan, maar als je de acht mannen en vrouwen gillend in de boot hoort is de verleiding groot. De dit jaar overvloedig gevallen sneeuw in de Pyreneeën is massaal aan het smelten – toch, boven de 2.000 meter liggen er nog dikke muren op de bergwanden – en dat zorgt voor wilde stromen van de anders zo rustige beekjes in de dalen van het massief. De foto is van gisteren in Axat, een dorpje aan de Franse kant van de Pyreneeën, maar zo ver (bijna 3 uur) hoef je vanuit Barcelona niet te rijden om met vrienden een potje te gaan raften.

Vooral in de soms prachtige gargantas (of gorgues in het Frans), letterlijk vertaald ‘kelen’, die door het eeuwige water uitgeholde kloven tussen woeste bergwanden, in het noorden van de provincie Lleida kun je wild en minder wild varen. Je leest weinig over (dodelijke) ongevallen, dus het reële gevaar zal wel meevallen. Als er iets gebeurt, is het meestal domme pech. Kan niet één concreet bedrijf aanbevelen, maar het grotere dorpje Pont de Suert is één van de bekendste rafting-centra. Je kunt ook iets dieper de Pyreneeën inrijden, naar Llavorsí, Vielha, Bassella of Esterri d’Áneu, het laatste dorpje voor je de in de winter altijd dichtgesneeuwde Bonaigua-pas over moet.