Laatst in Nederland kwam ik veel verhalen over de opkomst van het boeddhisme tegen. Wij journalisten zijn ongelooflijk origineel altijd, dus als een keer de Dalai Lama op bezoek komt, dan pas gaan we massaal verhalen over de Nederlandse aanhangers van deze religie schrijven. Het waren verhalen over huiskamers, achterkamers en garages waar mensen mediteren, samenkomen, hun gevoel delen voor het erfgoed van Siddharta Gautama en ontdekken dat een godsdienst de ándere kan accepteren en dus niet altijd tot een oorlog hoeft te leiden. Siddharta ontdekte in het zuiden van Nepal de waarden van het leven in de bossen en onder een boom, tussen de armen en buiten de luxueze paleismuren.

Bij het lezen van die reportages ontdekte ik dat het een luxe is om op een half uur rijden van  huis, over een stoffig bergweggetje, een heuse stupa en een boeddhistisch klooster te vinden. Ik ben geen boeddhist, vind hun gedachtengoed wel bewonderenswaardig en erken dat deze stupa middenin het natuurpark van Garraf het middelpunt van een ongelooflijk rustgevende plaats is. Je bent er, in gedachten, ineens wel heel erg ver verwijderd van het lawaai van het dagelijkse leven. Alleen al de drie rondjes rond de stupa lopen is een vorm van rustgevende meditatie.

Tien jaar terug werd deze gemeenschap, de Sakya Tashi Ling, nog als een sekte beschouwd; westerlingen die het boeddhisme volgden en hun eigen huis verlieten om in een mooi klooster, het negentiende-eeuwse Palau Novella, te gaan wonen, dat was niet normaal. Nu is de groep volledig geaccecpeteerd en gerespecteerd, zelfs door de communistische burgemeester van het plaatsje Olivella die hen, als ware hij Mao, tien jaar terug nog uit zijn gemeente wilde verdrijven.

Vrijdagavond was er het jaarlijkse diner, met inmiddels meer dan 400 genodigden, waaronder politici, ondernemers, journalisten, advocaten, docenten en heel veel vertegenwoordigers van de andere religies. Soms vraag je je af of zo’n massaal diner wel bij het boeddhisme hoort, maar aan de andere kant is het wel het bewijs dat de westerse maatschappij steeds meer belangstelling voor zo’n filosofie heeft. Trouwens, aanvankelijk waren die diners volledig vegetarisch. Nu komt er ook vlees en vis op tafel, maar alcohol blijft uit den boze. Wel stonden er flessen wijn: een merlot en chardonnay uit Frankrijk die van de alcohol waren ontdaan. Niet te drinken. Of je moet van druivensap houden.