Vorig jaar liep half Nederland uit voor een stervende gier in de Wieringermeer. Het beest was in het Spaanse Palencia geringd en was, na een lange tocht, volkomen krachteloos 1.600 kilometer noordelijker beland. Hij was niet het enige exemplaar dat verdwaald en verzwakt leek. Spanje is altijd een paradijs voor de gieren geweest en in de bergachtige streken leven grote groepen van deze indrukwekkende vogel. Een mensenwet heeft de roofvogels echter in problemen gebracht: veehouders wordt sinds enkele jaren verplicht de kadavers van overleden koeien of paarden netjes op te ruimen en niet op het land te dumpen of achter te laten. Het was dat dode vee dat als een voedselbank voor de gieren was.

Nu er steeds minder eten voor de vogels voor het grijpen ligt, kiezen ze, noodgedwongen, voor twee opties. De eerste is de Pyreneeën overvliegen op zoek naar landen waar wél eten in de weilanden ligt, maar dat is in Frankrijk, België, Duitsland en Nederlander nog minder dan in Spanje. De laatste maanden kiezen de gieren daarom steeds vaker voor een tweede manier, die de boeren en veehouders veel zorgen baart: in de bergen boven Lleida hebben grote kolonies gieren al enkele malen verzwakte koeien of paarden aangevallen. Het zijn niet eens dieren die op sterven liggen, maar bijvoorbeeld ook paarden die op het punt van bevallen staan of net veulens hebben gebaard.

De Catalaanse regering, die sinds 2007 54 aanvallen van gieren op het vee heeft geregistreerd, gaat nu speciale eetplaatsen voor de vogels inrichten. Mochten die geen oplossing bieden, dan dreigen de boeren de jacht op de (beschermde) gieren te openen.

Een mooi spektakel blijft het wel, een tocht langs die gieren. Niet heel erg ver van Barcelona, op zo’n tweeëneenhalf uur rijden, ligt rond Torre de Tamurcia (waar bovenstaande foto is genomen) de Vall dels Voltors, de gierenvallei, waar onder anderen in het wild de vale gier, de lammergier en de aasgier/Egyptische gier te bewonderen zijn.