Donker in alle opzichten. Overdag omdat er uit een woestijn in India allemaal zand en stof komt overwaaien en de zon achter een geel-grauw scherm is verdwenen. Bovendien heeft het al 6 of 7 manden niet geregend (de moesson begin in mei, juni) en hangt er een heerlijke deken smog boven de stad; veel mensen lopen met maskertjes voor de mond.

’s Avonds blijft het donker, want de stad heeft nauwelijks stroom. Al het geld is de laatste jaren in wapens ge”investeerd om de maoisten te bestrijden. Die oorlog is voorbij, maar aan infrastructur ontbreekt het in het armste land van Azi”e. Dus zit de hoofdstad 16 uur per dag zonder stroom; bedrijven als hotels en restaurants die willen blijven functioneren hebben hun egen generatoren, maar op straat is zelfs de drukke toeristenwijk Thamel ’s avonds om een uur of acht spookachtig.

Maar naturlijk is er ook kleur, zoals rond de stupa van Bodnath (foto boven), waar een rondje lopen zo’n vijf minuten kost – en volgens de boeddhisten moeten we er minimaal drie lopen. Ik ben wel tot de 20 gekomen, vermoed ik. Om wat in te halen, want sinds 2003 was ik er niet meer geweest.