Blijkbaar ging heel Nederland op vakantie, afgelopen vrijdag, en niet in eigen land. Pa en ma vertrokken met de auto voor een rit naar Spanje, in twee etappe’s, die langer duurde dan hij ooit heeft geduurd. Vertrokken uit Utrecht, waren ze na 12 uur net Dijon voorbij, bij Beaune. Twaalf uur filerijden, in Nederland, in de Ardennen, in Noord-Frankrijk. Plus bijna alle snelweghotels in Beaune bomvol… Twaalf uur: op een rustige dag sta je in die tijd al aan de Frans-Spaanse grens, 700 kilometer verder.

Maar na de lange tocht in twee dagen was er de welverdiende, weldadige rust in Mas Murtra, de oude Catalaanse masía in de bossen bij Girona waar we dit lange weekeinde hun 50-jarig huwelijksfeest vieren. Prachtplaats – mét zon zou ’t nog mooier zijn -, een enorme oude boerderij onderverdeeld in vier verblijven met in totaal plaats voor bijna 30 mensen. Luxe slaap- en badkamers en dit, hiernaast, de enorme woon- en eetkamer van het grootste appartement.

Casa pairal heet zo’n huis ook, de boerderij-woning die het middelpunt van een groot landgoed was. De eigenaar en zijn familie leefden in de grootste ruimte van het huis, al het personeel en knechten onderin, in kleinere kamers, waar ze ook hun eigen keuken hadden. Vaak stonden er ook nog kleine huisjes om de de grote masía heen. Maar het platteland liep leeg, de kinderen trokken naar de stad en dit soort immense gebouwen zouden bijna niet te onderhouden zijn als er geen toerisme- of congresbestemming aan zou zijn gegeven.