Je zou het niet zeggen, maar dit huis is uniek in Barcelona. Niet zozeer om zijn naam, de Casa del Porrón of Porró, wat zo’n typisch Spaanse drinktuit is en wat ook de naam was van het restaurant dat hier jarenlang was gevestigd. Het huis is uniek omdat het een beetje oud is, eind 18e eeuw, en vooral omdat het nog één van de weinige bestaande bewijzen is van hoe de wijk Barceloneta er in den begginne uitzag. De Casa del Porró is het enige huis in de hele wijk dat op de ‘kop’ van een blok ligt en nog de oorpsronkelijke begane grond met één verdieping heeft. In de rest van de wijk gaf een vroegere Franco-burgemeester ooit toestemming om er nog eens twee of drie verdiepingen bovenop te bouwen, en zo zijn die straatjes ontstaan waar de drogende was aan het rek van overburen op vier hoog elkaar lijkt te raken.

Barceloneta werd vanaf 1753 op aan zee veroverde grond gebouwd – onder leiding van een Vlaamse militaire architect, Joris Prosper van Verboom – nadat honderden huizen in de nabijliggende wijk Ribera waren gesloopt om daar de Ciutadella-burcht neer te zetten. Maar die blokken in de Barceloneta mochten niet meer dan die ene verdieping hoog zijn om zo het ‘zicht’ van de kanonnen op de haven en de zee niet te ontnemen. Kanonnen zijn er niet meer in de Ciutadella, na een wereldexpositie eind 19e eeuw omgetoverd tot een heerlijk park, dus kon Barceloneta in de hoogte groeien.

Ook dit Casa del Porrón stond op de lijst om een nieuw woningblok van vier verdiepingen te worden. De bouwval, aan de straat Sant Carles, was al door een aannemer gekocht en de toestemming voor de bouw was al verleend toen de gemeente besloot het unieke huis te ‘redden’. De aannemer kreeg ter compensatie een stuk grond met bouwval ergens verderop in de wijk en het gemeentebestuur plande een cultureel centrum in het Casa del Porrón, dat nu wordt verbouwd. Slechts de gevel is blijven staan, de rest is allemaal nieuw, en de officiële bouwplannen tonen nog eens hoe klein de mensen in de Barceloneta altijd (en nog steeds) hebben gewoond: de bar op de begane grond was 70,73 vierkante meter, net zo groot/klein als het oppervlakte voor de twee woningen op de eerste verdieping, dus 35 m2 per woning, en die bestond echt niet uit één kamer.